Translate

poniedziałek, 28 listopada 2016


Rozród świnek morskich

Rozmnażanie świnek morskich niesie ze sobą wiele zagrożeń dla ich zdrowia i życia. Dlatego potencjalny hodowca powinien być dobrze przygotowany merytorycznie. By legalnie rozmnażać i sprzedawać świnki morskie, dobrze jest być zarejestrowanym w związku hodowców, największy w Polsce to Cavies Club of Poland. Klub dla  zapewnienia wysokiej jakości potomstwa oraz dobrostanu zwierząt określa wymagania względem hodowcy oraz osobników używanych do rozrodu.
U świnek spojenie łonowe w wieku około jednego roku ulega trwałemu zespoleniu. Może to prowadzić do ciężkich komplikacji porodowych, dlatego pierwszy poród powinien nastąpić przed ukończeniem pierwszego roku życia. Po pierwszym porodzie, spojenie zachowuje elastyczność. Należy pamiętać, że również przedwczesne macierzyństwo może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi, zarówno dla samicy jak i potomstwa. Przed pierwszym kryciem samiczka powinna ważyć minimum 700 g i być w wieku 6 miesięcy. Do rozrodu nie powinno się dopuszczać także samic otyłych i takich, które skończyły 4 lata. Warto przed kryciem odwiedzić lekarza weterynarii - badanie kliniczne oraz wyniki biochemii i morfologii krwi pozwalają stwierdzić czy stan zdrowia świnki pozwala na ciążę i odchowanie potomstwa.

Ciąża u świnek morskich trwa ok. 68 (58-72) dni. W badaniu USG można ją potwierdzić już po 2 tygodniach od krycia, a około 22 dnia ciąży można zaobserwować bijące serduszka. W badaniu klinicznym lekarz może stwierdzić ciążę najwcześniej po ok. 4 tygodniach. Regularne badanie USG pozwala lekarzowi określić kondycję i żywotność płodów oraz w przybliżeniu datę porodu.

Wysoka ciąża staje się dużym obciążeniem dla mamy, młode mają coraz większe zapotrzebowanie energetyczne, ponadto rosnące płody zaczynają uciskać na pozostałe organy. U świnek morskich, podobnie jak u owiec i kóz, stosunkowo często rozwija się zatrucie ciążowe wraz z towarzyszącą mu ketozą. Szczególnie narażone na to są samice z ciążą mnogą (3 i więcej) oraz otyłe. Aby zapobiegać zatruciu ciążowemu podaje się preparaty osłaniające wątrobę i regulujące procesy metaboliczne, w tym przemiany tłuszczowe. Ważne jest także regularne badanie poziomu glukozy i ciał ketonowych we krwi. Nie zaleca się przedwczesnego zwiększania dawki pokarmowej, przekarmienie samicy w pierwszym miesiącu ciąży może prowadzić do otłuszczenia i problemów zdrowotnych w drugim miesiącu. Dopiero w połowie ciąży stopniowo zwiększamy udział pokarmu wysokoenergetycznego.

Plan badań w trakcie prawidłowo przebiegającej ciąży u świnki morskiej
1. Przed kryciem - badanie kliniczne, morfologia oraz biochemia krwi
2. 3-4 tydzień ciąży - badanie USG, wprowadzenie leków osłaniających wątrobę
3. od 6 tygodnia ciąży - badanie poziomu glukozy i ciał ketonowych 1x w tygodniu

Opcjonalnie:
  • Badanie RTG ok. 6-8 tygodnia ciąży pozwalające określić liczbę płodów
  • Badanie USG ok. 7-9 tygodnia ciąży pozwalające na wstępną ocenę kondycji i dojrzałości płodów

Poród rozpoczyna się najczęściej w nocy i powinien trwać około pół godziny. Młode rodzą się w kilkuminutowych odstępach. Jeżeli akcja porodowa przedłuża się lub samica nie urodziła wszystkich stwierdzonych wcześniej płodów i łożysk, należy niezwłocznie nawiązać kontakt z lekarzem weterynarii - jest to poważne zagrożenie życia, zarówno dla młodych jak i mamy.

Po porodzie młode należy regularnie ważyć minimum 2x dziennie. W ciągu pierwszej dobry życia może nastąpić lekki spadek wagi, jednak w późniejszym okresie brak przyrostów jest poważnym sygnałem do rozpoczęcia dokarmiania młodych i kontroli lekarskiej. Świnki morskie są zazwyczaj bardzo dobrymi mamami i troskliwie opiekują się potomstwem. Problem odrzucenia młodych pojawia się bardzo rzadko, dlatego nie należy obawiać się ważenia młodych czy sprzątania w klatce, choć oczywiście starajmy się ograniczać stres do niezbędnego minimum. 

Młode od pierwszego dnia aktywnie podążają za mamą i podskubują pokarm stały. Dietę mamy przez cały okres można urozmaicać o świeże zioła i warzywa, jednak należy zachować umiar i ostrożność, w ciągu pierwszych dni po porodzie nie podajemy warzyw mogących mieć działanie drażniące lub wzdymające oraz ziół silnie działających. Rośliny szczególnie polecane dla matek karmiących to, między innymi: babka lancetowata, pokrzywa, mniszek lekarski, koper, lubczyk, nagietek.

lek.wet.Dorota Kramek i zespół przychodni ZWIERZYNIEC

piątek, 25 listopada 2016

Rasy świnek morskich część 3/3

Alpaka - sierść długa, kręcona, ułożona podobnie jak u peruwianek - w kierunku głowy świnki, włos miękki, sprężysty

Zdjęcie dzięki uprzejmości hodowli Carismo Cavia
Lunkarya - włos długi, szorstki, lokowany, rosnący w kierunku głowy, odstający od ciała. Wyróżnia się także odmiany - lunkarya sheltie i coronet.
Minipli - krzyżowka rasy Lunkarya z Alpaką, o włosie bardzo miękkim, sterczącym, tworzącym charakterystyczne spirale, na zadzie dwie rozety
Angora - świnka długowłosa o minimum 8 rozetkach ułożonych odpowiednio na ciele, włos miękki, płynący, prosty
Cuy - rasa wyróżniająca się rozmiarem, dorosła świnka powinna ważyć powyżej 1800g, ciało mocne, umięśnione, umaszczenie i rodzaj sierści dowolny. W tej rasie dopuszcza się polidaktylię, czyli nadprogramową liczbę palców.

Młoda (5 tygodniowa) i dorosła świnka rasy Cuy - WIGOR ChillOutCavia’s i jego ojciec ORCHIS del Pozo, dzięki uprzejmości hodowli ChillOutCavia’s
Skinny - praktycznie bezwłose, krótkie, sztywne i kręcone włosy porastają jedynie pyszczek oraz łapy zwierzęcia. Rodzą się bez sierści.

MAŁA MI MyLove, dzięki uprzejmości hodowli MyLove
Baldwin - świnki całkowicie bezwłose. Przychodzą na świat w pełni owłosione, po czym tracą całą sierść do 3 miesiąca życia.

YOU ROCK MyLove


SKY DANCER MyLove - młoda świnka w okresie utraty sierści
Zdjęcia dzięki uprzejmości hodowli MyLove
Pupil nierasowe = nierodowodowe świnki, również mogą brać udział w wystawach! Ocenia się ich kondycję, budowę ciała, charakter oraz pielęgnację zwierzęcia.
Świnka Morska, Pet, Ładny, Trawa, Jeść
Bardzo obszerny opis ras i umaszczeń oraz zasady dziedziczenia cech u świnek morskich można znaleźć na stronie Cavies Club of Poland.



Jeszcze raz dziękujemy wszystkim hodowcom za udostępnienie i pozwolenie na publikację zdjęć.

lek.wet.Dorota Kramek i zespół przychodni ZWIERZYNIEC

środa, 23 listopada 2016

Rasy świnek morskich 
część 2/3





CH Teddy - sierść półdługa - ok 7 cm, futerko gęste, miękkie, kręcone, rosnące pod kątem prostym do ciała. Dopuszczalna jest jedna rozetka na czubku głowy.

Młode i dorosła świnka CH Teddy dzięki uprzejmości hodowli Z Puchatej Zagrody

Sheltie - włos długi, gładki, miękki, płynący w kierunku tyłu świnki, na brzuchu i głowie krótki.
  
Vibys TOTTI dzięki uprzejmości hodowli RL Caviary

Coronet - sierść długa, miękka i prosta jak u świnek sheltie, różnicą jest rozeta na czubku głowy, jak u świnek crested.


RL KALAHARI dzięki uprzejmości hodowli RL Caviary
Peruwianka - włos długi, prosty, rosnący od bioder w kierunku głowy tworząc charakterystyczną grzywkę.
 
Zdjęcie dzięki uprzejmości hodowli Carismo Cavia
Texel - włos miękki, falisty, długi, rosnący w kierunku tyłu, pojedyncze pasma tworzą spiralne loki. Na brzuchu włos krótki, kręcony


HOLUB from Micky dzięki uprzejmości hodowli RL Caviary

Merino - długowłosa świnka o kręconej, miękkiej sierści, od Texela odróżnia je rozetka na czubku głowy

lek.wet.Dorota Kramek i zespół przychodni ZWIERZYNIEC

poniedziałek, 21 listopada 2016



Rasy świnek morskich 
część 1/3



Gładkowłosa - futerko powinno być gładkie, równomierne i gęste, jego długość nie przekracza 3 cm. Brak widocznych rozetek czy przedziałków dzielących futro. Świnki gładkowłose dzielimy na self - czyli te o jednolitej barwie oraz non-self - wielobarwne lub ze znaczeniami

  
ARKTYKA Morskie Opowieści

Crested - świnka gładkowłosa z pojedynczą rozetką na głowie, ze znaczeniami lub wielobarwna
Angielski Crested - świnka crested o jednolitym umaszczeniu
Amerykański Crested - jednolicie umaszczona świnka z białą koroną








BALTAZAR Cavia Dafi, dzięki uprzejmości hodowli ChillOutCavia’s













Rozetka (Abisyńska) - włos nie dłuższy niż 3,5 cm ułożony w rozetki, powinno być ich minimum 8 w określonych miejscach ciała
Ridgeback - cechą charakterystyczną jest irokez biegnący wzdłuż kręgosłupa, włos krótki i prosty
IRA, zdjęcie ze zbiorów własnych
Irlandczyk - włos krótki, gładki, dwie rozetki na biodrach, sierść rosnąca w stronę głowy

US Teddy - sierść krótka, szorstka, kręcona i stercząca pod kątem prostym do ciała, brak rozetek

OLIWIA Mientus, dzięki uprzejmości hodowli Mientus

Rex - świnki tej odmiany wyglądają identycznie jak US Teddy, różnią się jednak genem odpowiadającym za wygląd sierści. U rexów jest to ten sam gen, który determinuje sierść świnek rasy texel, merino i alpaka
Somali - włos krótki, szorstki i sterczący, na ciele minimum 8 rozetek  
Curly - sierść długości 4-6 cm, sztywna, stercząca i kręcona

lek.wet.Dorota Kramek i zespół przychodni ZWIERZYNIEC

poniedziałek, 14 listopada 2016

 


Żywienie świnek morskich

Świnki morskie są ścisłymi roślinożercami, mają doskonale rozwinięte jelito ślepe zasiedlone mikroflorą symbiotyczną umożliwiającą trawienie pokarmu roślinnego. Dodatkowo zjadając swój kał (bogaty w witaminy B i K oraz przyswajalny azot) zwiększają stopień wykorzystania pokarmu. Zjadają ok. 100 drobnych posiłków w ciągu dnia, a nawet jednodniowa głodówka może zagrażać ich życiu. Dlatego paszę objętościową - siano, muszą mieć dostępne w klatce 24h na dobę. Zapewnia ono odpowiednią perystaltykę przewodu pokarmowego oraz prawidłowe ścieranie zębów. Dobrej jakości siano nie może być zanieczyszczone pleśnią, ziemią ani zapylone. Powinno mieć zielonkawy kolor i charakterystyczny, świeży zapach.
Karmą objętościową może być również zielonka, czyli świeża trawa i rośliny łąkowe. Należy ją wprowadzać do diety stopniowo, ale dla przyzwyczajonego zwierzęcia z powodzeniem może stanowić podstawę diety w sezonie letnim.
Świnka Morska, Wiele, Masa, Ilościowe












Zioła, ze względu na swoje dobroczynne działanie, stanowią cenny dodatek w diecie roślinożerców. Podajemy je codziennie w postaci świeżej jak i suszonej. Można je zakupić w postaci mieszanek lub pojedynczych ziół. Wpływ poszczególnych roślin i zioła szczególnie polecane dla świnek opiszę w osobnym artykule.
Codziennym dodatkiem w diecie świnek powinny być także warzywa. Warto pamiętać, że świnki z przyjemnością „zutylizują” również roślinne odpadki kuchenne takie jak: obierki z marchewki, skórka od jabłka czy arbuza, głąb kapusty pekińskiej, liście rzodkiewki, marchewki, brokułu i kukurydzy.
Karmę treściwą najczęściej stanowią komercyjne granulaty i mieszanki. Najlepiej, jeśli jest to granulat, zawierający wszystkie cząstki o identycznym składzie. Dzięki temu, każdy kęs dostarcza śwince zbilansowanego pokarmu i nie ma możliwości, że świnka będzie przebierać karmę dostarczając sobie jedynie części niezbędnych składników. Karma powinna zapewnić śwince energię, witaminy i składniki odżywcze, jednak w nadmiarze może być przyczyną otyłości i związanych z nią problemów zdrowotnych. Dlatego dzienna porcja granulatu nie powinna przekraczać 2-3 łyżek stołowych. Dobry granulat dla świnek morskich powinien zawierać ok. 15-25% włókna surowego oraz min 1000mg/kg witaminy C. Warto zwracać uwagę, aby jego skład nie był oparty na ziarnach zbóż, ich niewielki dodatek nie jest szkodliwy, ale nadmiar może mieć negatywne skutki dla zdrowia.
Kluczem do sukcesu jest duża różnorodność podawanego pokarmu. Warto jednak pamiętać, by każdy nowy składnik diety wprowadzać stopniowo – początkowo w niewielkich ilościach, aby nie zdestabilizować pracy przewodu pokarmowego. Nie ma określonych ściśle norm ile jakiego warzywa powinna dostawać świnka morska, najbezpieczniej jest podawać codziennie minimum 3-4 rodzaje warzyw w niedużych ilościach. Taki system pozwala na zapewnienie świnkom wszystkich niezbędnych składników odżywczych przy minimalnym ryzyku negatywnego wpływu niektórych warzyw, np. roślin wzdymających. Owoce podajemy sporadycznie, 1-2 w tygodniu, w niewielkich ilościach.
Świnki nie produkują enzymu oksydazy L-gulonolaktonowej – podobnie jak ludzie – nie potrafią syntetyzować witaminy C, której odpowiednią ilość należy zapewnić w pokarmie. Zapotrzebowanie na witaminę C wynosi 10mg/kg, a w okresie wzrostu, ciąży i laktacji rośnie do 20mg/kg. Taką ilość można z łatwością dostarczyć w codziennej porcji warzyw i owoców. Szczególnie wysoką zawartość witaminy C ma czerwona papryka, czarne porzeczki oraz natka pietruszki. Dodatkowym źródłem witaminy C powinien być granulat, aby jednak spełniał swoją rolę musi być przechowywany w szczelnych pojemnikach bez dostępu światła, maksymalnie przez 3 miesiące, aby witamina C nie uległa utlenieniu. Z tego też powodu nie polecam karm kupowanych na wagę. Długie przechowywanie może skutkować utratą witaminy C i rozwojem różnych gatunków pleśni.
Świnki morskie, świetnie przystosowane do jedzenia niskokalorycznego pokarmu, w warunkach domowych  mają skłonność do otyłości, szczególnie w środowisku ubogim w bodźce. W celu zapobiegnięcia otyłości należy unikać podawania nadmiernej ilości karm treściwych, wysokokalorycznych smakołyków – szczególnie kolb lepionych syropami cukrowymi oraz słodzonych dropsów. Należy także zachować umiar z ilością podawanych owoców.

lek.wet.Dorota Kramek i zespół przychodni ZWIERZYNIEC


poniedziałek, 7 listopada 2016





Skąd się biorą świnki morskie, czyli co każdy przed nabyciem                 zwierzęcia wiedzieć           powinien



Skąd wziąć świnkę? Jak wybrać zwierzę zdrowe? Z rodowodem czy bez? W poniższym artykule postaram się odpowiedzieć na te pytania oraz podpowiem, na co zwracać uwagę by zyskać szczęśliwego towarzysza na wiele lat.

Świnki morskie rodzą się z futerkiem i otwartymi oczami, od pierwszego dnia są już na tyle sprawne by swobodnie podążać za mamą oraz podskubywać sianko i inne pokarmy. Nie oznacza to jednak, że są całkowicie samodzielne. Do zdrowego wzrostu i rozwoju mleko matki jest im niezbędne jeszcze przez ok. 3 tygodnie. Układ immunologiczny młodych potrzebuje czasu, aby w pełni się rozwinąć, dlatego świnka zbyt wcześnie oddzielona od mamy będzie narażona na choroby infekcyjne, zwłaszcza choroby układu oddechowego oraz grzybice. Należy pamiętać, że przewód pokarmowy młodych jest bardzo delikatny, dlatego nagła zmiana pokarmu w ciągu pierwszych tygodni może spowodować groźną dla życia biegunkę lub wzdęcie.
Gotowa do oddzielenia od mamy świnka powinna być wieku minimum trzech tygodni oraz ważyć co najmniej 300-350 g. Nosek i okolica narządów rozrodczych powinny być czyste i suche. Warto zwrócić uwagę także na charakter zwierzęcia, najczęściej można go już wstępnie ocenić u młodych osobników. Świnka powinna być pełna energii, zainteresowana otoczeniem, nie wykazująca nadmiernej lękliwości. Należy pamiętać, że świnki morskie są zwierzętami stadnymi i źle znoszą samotność, dlatego zaleca się wzięcie od razu co najmniej dwóch świnek tej samej płci.

Skąd wziąć świnkę? Laik zapewne odpowie - ze sklepu. Czy to jednak na pewno dobre rozwiązanie? Niestety większość zwierząt w sklepach trzymana jest w nieodpowiednich warunkach, źle żywiona i zbyt wcześnie oddzielana od mamy (czasem nawet kilka dni po urodzeniu). Nierzadko zanim świnka dotrze do sklepu musi przebyć długą podróż z hurtowni. Wszystko to naraża zwierzę na ogromny stres, może także przyczyniać się do chorób takich jak grzybice, biegunki, zakażenia układu oddechowego.

W Polsce działa kilka stowarzyszeń zajmujących się porzuconymi lub odebranymi nieodpowiedzialnym właścicielom świnkami. Biorąc zwierzę z adopcji możemy liczyć na wsparcie merytoryczne i pomoc stowarzyszenia. Wydawane do nowych domów zwierzęta najczęściej są dokładnie przebadane, a tymczasowy opiekun jest w stanie dużo powiedzieć o charakterze zwierzęcia i jego upodobaniach. Należy liczyć się z faktem, iż często są to świnki po przejściach i mogą wymagać kontynuacji leczenia lub specjalnego traktowania. Warto wypytać tymczasowego opiekuna o ewentualne schorzenia i problemy danego podopiecznego.

Jeżeli szukamy zwierzęcia młodego, z “czystą kartą”, warto rozważyć wzięcie malucha z zarejestrowanej hodowli. Zrzeszony hodowca nie jest anonimowy, a klub stawia mu szereg wymagań dotyczących dobrostanu oraz warunków rozrodu. Każdy miot jest rejestrowany i młode zawsze opuszczają hodowlę posiadając rodowód. Dzięki temu mamy pewność, że samiczka została pokryta w odpowiednim wieku i nie jest nadmiernie eksploatowana, a nasz zwierzak nie będzie efektem chowu wsobnego czy nieodpowiedniego łączenia genów mogącego skutkować występowaniem wad. Na zwierzaka z hodowli nierzadko trzeba poczekać, są też droższe niż w sklepach zoologicznych. W zamian otrzymujemy jednak gwarancję, że hodowca dołożył wszelkich starań by mama i maluchy miały jak najlepsze warunki, a także promujemy stawianie wysokich wymagań właścicielom hodowli.

Uczulam natomiast na pseudohodowle, które często niestety okazują się być “fabrykami” zwierząt. Podkreślam - prawdziwy hodowca musi być zrzeszony w związku, a każde młode wydane z hodowli powinno otrzymać rodowód. Warto przed zakupem poznać bliżej właściciela hodowli i zobaczyć w jakich warunkach przebywa mama z młodymi.

 lek.wet.Dorota Kramek i zespół przychodni ZWIERZYNIEC

środa, 2 listopada 2016

Urządzanie klatki dla świnek morskich



Klatka dla pary świnek morskich powinna mieć minimum 100 cm długości, dla trójki minimum 120 cm. Warto jednak pokusić się o jak największą klatkę lub zapewnić zwierzakom wybieg na pokój/ogród. Duża ilość ruchu pozwala utrzymać świnkom dobrą kondycję oraz higienę. Klatka dla świnek powinna stać w miejscu nie narażonym na przeciągi, cichym i spokojnym. Najlepiej na podwyższeniu - człowiek nachylający się nad klatką przypomina świnkom polującego, drapieżnego ptaka, dlatego zdecydowanie pewniej czują się, gdy stają z właścicielem “twarzą w twarz”. Poniżej przedstawiam niezbędne wyposażenie domu dla świnek.
Miseczka  –  najlepiej duża i ceramiczna, tak, by świnki nie mogły jej wywrócić.

Poidełko – świnki szybko uczą się pić z poidełka kulkowego, takie rozwiązanie zabezpiecza przed rozlaniem wody. Najlepiej wybierać poidełka szklane – łatwiejsze do mycia i zachowania odpowiedniej higieny.

Paśnik na siano – leżące bezpośrednio na podłożu siano będzie ulegać zanieczyszczeniu, dlatego podajemy je w paśniku, który umożliwia zwierzęciu podjadanie świeżego siana w dowolnym momencie. Najczęściej paśnik montowany jest na ścianie klatki, ale dostępne w handlu są także paśniki w kształcie kuli, zawieszane wewnątrz klatki.

Podłoże – istnieje szeroki wybór podłoży do klatek, najpopularniejsze z nich to trociny, pelet i podkłady higieniczne. Najlepiej sprawdzają się w połączeniu ze sobą (np. pelet i trociny) lub matą dla zwierząt (drybed, vetbed, maty łazienkowe). Szczególnie ciekawym rozwiązaniem jest drybed/vetbed - są to puszyste maty przepuszczające mocz - gromadzi się on w podłożu chłonnym pod matą (np. pelet lub podkłady higieniczne), a świnka ma stale miękko i sucho. Dostępne są w różnych kolorach oraz wzorach i z powodzeniem mogą być ozdobą klatki. Drybed/vetbed po wyczesaniu grubszych zanieczyszczeń przy pomocy drucianej szczotki można prać w pralce.

Hamaki, norki i legowiska – świnki uwielbiają wylegiwać się na hamakach i w legowiskach. Milutkie norki zapewniają zaciszne i bezpieczne miejsce na wypoczynek. W dobrze urządzonej klatce nie może ich zabraknąć! Najlepsze są szybkoschnące - np. polarkowe. Rewelacyjne hamaczki można nabyć od Stowarzyszenia Pomocy Świnkom Morskim oraz Stowarzyszenia Przyjaciół Fretek wspomagając ich działania statutowe.

Domek – drewniany lub plastikowy zapewnia świnkom bezpieczne schronienie i miejsce do wypoczynku.


Do tak przygotowanej klatki można wprowadzać świnki, jednak dla ich dobrego samopoczucia i zachowania dobrej kondycji należy zapewnić im także codzienny wybieg. Może być to kojec wystawiony na dwór przy pięknej pogodzie lub wygrodzona część mieszkania. Przed wypuszczeniem świnek na wybieg należy upewnić się czy w ich zasięgu nie znajdują się żadne trujące rośliny i środki czystości oraz elementy, które mogłyby zostać zniszczone np. kable. 

lek.wet.Dorota Kramek i zespół przychodni ZWIERZYNIEC